günümüz ahlak yapısı içinde unutmanın değersizleştirme olduğu ve dolayısıyla unutulan her şeyin kazanca dönüşeceği gerçeği ortalığı kasıp kavurmakta.insan belleğinde “kazanılmış eksiklik” diye tanımlayabileceğimiz bu eylemin gerçekte neden var olduğu tartışması pek çok hikaye ve filme konu olmuş durumda.
ben işin derinine inmeden kısa bir şiirle belleğimizdeki unutulmuş tanımlara dokunmak istedim.
ellerinde geçen bir geceden sonra
unutmak her şey idi
ve baştan başa
maviye boyamak bütün rüyaları
bitirircesine adeta
uzun bir yokuşu
bir solukta
unutmak
mavi idi o geceden sonra
Bir cevap yazın