görsel noizine fest‘e ait kemancı’nın son denemesinde bir dizi konserler ile ayakta kalmaya çalışmıştı, kalamadı. aradan 11 yıl geçmiş olduğu gerçeğini bu yazıyı yazarken idrak etmem de kendi adıma hoş olmadı. zaman fazlasıyla hızlı geçiyor. biz de farkına bile varamadığımız hızlarda tüketmeye devam ediyoruz. tükettiğimiz şeylerin anlam ve önemine ise yıllar sonra farkediyoruz. bu pek tabii bir sorun da olmayabilir.
konumuz bu konser değil tabii, kemancı, taksimde olan değil köprüaltında olanı. izlediyseniz sıkılmadan tekrar izleyebileceğiniz, izlemediyseniz çok şey kaçırdığınızın farkında olmadığınız güzelliklerden. umarım hızlıca tüketmezsiniz.
belgeselde gördüğümüz ve aramızdan ayrılan tüm güzel insanlara da selam olsun. huzur içinde.
