zararlı neşriyat
los lunes al sol orijinali. güneşli pazartesiler birebir çevirisi. “bu film gerçek bir hikayeden değil, binlerin hikayesinden uyarlanmış” diyor, gerçekten de öyle. 7 işsiz adamın – arkadaşın hikayesi. anlatılmaz izlenir. hem belki hepimizin ihtiyacı olan pazartesileri güneşin altında geçirmektir.
“dostum, çok kötü bir şey farkettim. bize komünizmle ilgili anlatılan her şey yalanmış.” – “ben daha kötüsünü farkettim. bize kapitalizmle ilgili anlatılan her şey doğruymuş”
paul greengrass‘in yönettiği filmimiz 30 ocak 1972 yılında ingiliz ordusunun kuzey irlanda’daki derry bölgesinde insan hakları için yapılan gösteriyi kanlı biçimde bastırması olayını aktarıyor. derry bölgesi barikatlarla çevrili ve askerin giremediği bölge iken askerler bu bölgeye girip silahsız 14 kişiyi öldürmüştür (6’sı 17 yaşında). asker tarafında ölü ve yaralı bulunmamaktadır. olaylarının ardından ordu bölgede ölenlerin masum kişiler olduğunu kabul etmiş fakat ilk ateşi ira (irlanda cumhuriyet ordusu) militanlarının açtığı konusunda ısrar etmiştir – olayın ardından herhangi bir silah bulunmamıştır. olay sonrasında açılan soruşturma tamamen orduyu aklama şeklinde gerçekleşmiş, sonrasında da daha önce ira’ya sempati duymayan yüzlerce kişi askerle savaşmak için ira saflarına geçmiştir. 25 yıl sürecek mücadele devri de böylece başlamıştır. ira’ya sempati besleme reaksiyonuna karşılık ira’nın da yüzlerce masum vatandaşı öldürdüğü gerçeğini unutmayınız.
19 ödül almış belgesel tadındaki bu film ise olayları gerçeklik ve insanlık ile anlatması hususunda özellikle takdir toplamış, filmin ardından ingiliz hükümeti 30 yıl sonra tekrar soruşturma açmak zorunda kalmıştır. ülkemizde yaşanmış kanlı pazarın ve sivas katliamının filminin çekilmemesi ise düşündürücü olmaya devam etmektedir. iyi seyirler.
ingiltere hükümetine şunu söylemek istiyorum. yaptığınızın farkındasınız değil mi? insan hakları hareketini yok ettiniz ve ira’ya kazanabileceği en büyük zaferi sundunuz. bu gece bu şehrin her yerinde gençler gidip ira’ya katılacaklar ve siz bir fırtına biçeceksiniz.
these people are sick, these people make me sick
avustralya’da melez oldukları gerekçisiyle beyaz hristiyan kültürü ile ehlileştirilmeye çalışılan 3 aborjin kızın hikayesi.
– nasıl tarih olabilir? konserde sadece 42 kişi vardı.
– yani? isa’nın son akşam yemeğinde kaç kişi vardı?
– 12. isa’yı da sayarsan 13.
– anladın mı?
– evet.
manchester, sex pistols, the jam, joy division, happy mondays, morrissey, ian curtis, factory records, hacienda, new order. bunlar ne ki demiyorsanız oturun izleyin.
herhangi bir kategoriye sokmak mümkün değil bu filmi. yaşlı bir adamın hıçkırığından başlayıp, doğanın en ince ayrıntılarıyla, diyalog kullanmadan bir cinayeti çözmeye çalışıyor. 70 dakika boyunca herşeyden uzaklaşıp bir macar köyünden sesler ve harika görsellerle geliniz diyorum kendinize.
